เป็นมุมมองของคนสองคน บนโลกใบใหญ่... หลังจากเกิดเหตุการณ์ที่รุ เมื่อบ่ายวันศุกร์ที่ 11 มี.ค. 54วัดรีบโทรหาผมทันที... ผม: ฮัลโหลๆ มีอะไร พี่ประชุมอยู่ วัด: พี่ๆๆๆ รู้ข่าวญี่ปุ่นรึยัง!!! ผม: ข่าวอะไรวะ พี่ประชุมอยู่!!! วัด: แผ่นดินไหว 8.9 ริกเตอร์ครับ ผม: เออๆ แค่นี้ก่อน คุยไม่ได้ ยุ่งอยู่ >"< สักพัก...แม่นู๋ไอซ์โทรเข้ามา.. แม่นู๋ไอซ์: ป๊าๆ ได้ดูข่าวไหม?ผม: จะบ้าเหรอ จะดูข่าวได้ไง!!! ทำงานอยู่ ประชุมอยู่ ไม่ว่างคุย!!! >"<แ่ม่นู๋ไอซ์: ป๊าๆๆ สึนามิสูงตั้งเกือบ 10 เมตร เข้าญี่ปุ่นนะ ผม: หาาาาาาาาา 10 เมตรเลยเหรอ ครับๆๆ แค่นี้ก่อนประชุมอยู่... หลังจากนั้น โทรศัพท์ในห้องประชุมก็ผลัดกั ทุกคนออกจากห้องประชุมมาเปิด email...และพบว่า...Fwd เมล์เรื่องญี่ปุ่น เต็มพรืดไปหมด ถึงได้รู้ว่า...บางสิ่งบางอย่ ผมรีบโทรหาวัดทันที... วัด: ฮัลโหลๆ มีไรพี่ ผมประชุมอยู่!!! ผม: >"< เวร...อะไรฟะเนี่ย เออๆ เย็นนี้ไปทะเลไหม วัด: ไปทำไมเล่า เดี๋ยวสึนามิก็มาไทยแล้ววว คราวนี้ฝั่งอ่าวไทยนะพี่ ผม: ไปรอถ่ายรูปสึนามิไง 555+วัด: ครับๆๆ ยังไงก็ได้ ผมประชุมก่อนนะ ไม่ว่างคุย... ผม: เคๆ เดี๋ยวไปรับที่เดิมเวลาเดิม... เย็นวันศุกร์ที่ 11 มีนาคม 2554 เราไปไม่ถึงทะเล เพราะ... โดนน้องๆ ใน Office ลากไปร้องคาราโอเกะ 5555+ทั้งๆ ที่เราอยู่กันคนละบริษัท แต่ก็สามารถมาแจมกันได้ดังเดิม ^^ ไม่ไหวมั้ง เมาขนาดนี้ พี่ว่า...เดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าค่ เห็นเขาบอกว่ากว่าสึนามิจะมาไทย ก็ประมาณตีห้าโน่น และอีกอย่าง...ไม่อยากไปแบบเมาๆ เหมือนคราวที่แล้ว 555+ เช้าวันที่ 12 มีนาคม 2554...เราขับรถไปถึง... มองไปรอบๆ ไม่มีอะไรส่อเค้าสีนามิ มีเพียงคลื่นที่ดูเหมือนว่าจะ.. แรงขึ้น...เท่านั้นเอง... เรายืนทอดอารมณ์และแลกเปลี่ยนข่ เปิดทั้งเน็ตมือถือ ทั้งวิทยุ บริโภคข่าววุ่นวายกันไปตามเรื่ บางครั้งคลื่นก็ดูเหมือนว่า... แต่ชาวบ้านบอกว่า...ปกติคลื่นลู ดูเหมือนว่า...ทุกคนต่างก็มีชี ไม่มีสัญญาณใดๆ ที่บ่งบอกถึงความผิดปกติ ในเมืองไทย...แถบอ่าวไทย... งั้น...เดี๋ยวเราไปดูแถวๆ "สวนสน" กันดีกว่า ว่าจะมีอะไรไหม... เราขับรถมาเรื่อยๆ คนยังมาเที่ยวทะเลในช่วงนี้กั บรรยากาศแดดบ้าง ครึ้มๆ บ้าง ฝนโปรยบ้าง สลับกันไปมา >"< เมื่อมาถึงสวนสน ก็พบว่า ทุกอย่างปกติ มีนักท่องเที่ยวพอประมาณ พออบอุ่น พอไม่เหงา และไม่แออัด... เกิดเป็นคนไทย...มันดีตรงนี้นี่ เด็กๆ ก็ยังมีความสุข กับการเล่นน้ำ กับเพื่อนๆ กับครอบครัว... แม้แต่เจ้าพระเอกตัวเล็กของผม.. ก็ยังใช้ชีวิตกันอย่างปกติ... ก็ได้แต่คอยภาวนาว่า...ขอให้ บ้างก็ว่า เป็นเพราะพวกเรา... บ้างก็โทษ ธรรมชาติ ดินฟ้าอากาศ บ้างก็โยนภาระ ไปให้เด็กๆ รุ่นหลัง หาวิธีแก้ไข ปกป้องธรรมชาติ บางส่วนก็พยายาม เตือนสติ พยายามชี้แจงให้เห็น ว่าโลกของเรา กำลังแย่... แต่...คนก็คือคน... คนจะทำแค่เพียง บริโภคกัดกินธรรมชาติ จากนั้นก็ปรับตัว เพื่ออยู่รอดหลังเหตุการณ์ภัยพิ และธรรมชาติก็จะปรับสมดุลย์ เพื่อลดจำนวน "คน" บนโลก หมุนเวียนสับเปลี่ยนไป "เป็นธรรมชาติ" แม้แต่พ่อแม่ ยังไม่สามารถทำให้ลูกสองคนคิ จึงไม่มีวันที่เราจะทำให้คนทั้ ดังนั้น...พยายามอยู่รอดกันให้ ผมก็อยากฉลองวันเกิดแบบปกติสุ |
:: อีเมลนี้ได้รับฟอร์เวิร์ดมาจาก: ชอบเที่ยวไทย ถ้าส่งซ้ำ ขออภัยด้วยนะครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น