วันพฤหัสบดีที่ 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

สู่เส้นทางที่ควรดำเนิน

สู่เส้นทางที่ควรดำเนิน
(หลวงพ่อเสือ - อภิธรรมมูลนิธิ)

และมี พุทธวิธีแห่งความเนิบช้า ..ทำอะไรอย่าด่วนได้ ชะลอสักนิดหนึ่ง
สำรวจตัวเองด้วยการ คิด พิจารณา ทบทวน ใคร่ครวญ แล้วค่อย ตัดสิน ว่า...

   ·     ทำไปเพื่ออะไร
   ·     มีตัวการอะไรในการกระทำนั้น
   ·     ตัวการนั้นดีหรือชั่ว
   ·     ให้ผลอย่างไร
   ·     ใครเป็นผู้ได้รับ ...
เรื่องเช่นนี้...ใครทำใครได้ และทำมากได้มากทั้งดีทั้งชั่ว

และอย่างน้อยพ่อก็พอจะใช้ชีวิตทั้งชีวิตเป็นตัวอย่างให้ลูกเห็นว่า
การสร้างบารมีต้องอาศัยความอดทน
และอาศัยใจรักที่อยากได้บารมีนั้น จึงจะสามารถทำกิจการงานได้สำเร็จลุล่วง

ความศรัทธาหรือเรียกว่าความรักดี...ต้องอาศัยจิตใจที่มั่นคง
ความรักดีอย่างเดียวแต่ใจไม่มั่นคงว่าทำดีได้ดี...ก็จะทำไม่ได้นาน
เมื่อมีอุปสรรคทางกายก็ดี อุปสรรคทางใจก็ดี ที่พร้อมจะรุกเข้ามาแทรกแซง...ทำให้ความตั้งใจเสียไปได้
 
แต่ถ้าหากเรามีใจที่เด็ดเดี่ยว แล้วรู้ว่าทำดีได้ดี ก็จะมีบารมีอันเป็นอำนาจเหนือกิเลส
และเมื่อมีบารมีแล้ว เราก็จะสามารถอาศัยบารมีพาชีวิตเดินออกจากตะรางชีวิตได้

ทุกคนถูกกักขังอยู่ในตะรางชีวิต ...สังสารวัฏนั่นเองแหละ คือ ตะรางที่ขังเราไว้
ตอนนี้เราอาจจะอยู่ในคุกที่มีโทษเบาหน่อย...ก็ได้เกิด...เป็นมนุษย์
คุกที่หนาหน่อยลำบากหน่อย.....................ก็...........เป็นเดรัจฉาน หรือ
คุกมืดหน่อย..........................................ต้อง......เป็นอบายภูมิที่ชั้นนรก หรือไม่ก็เป็น
คุกที่ดีหน่อย มีเตียงให้ มีอาหารให้อย่างสะดวกสบาย...ซึ่งเปรียบเสมือน เทวภูมิ
แต่ตะรางมันก็เปลี่ยนอยู่ไม่กี่ที่แค่ตรงนี้

ตะรางชีวิตของเราถูกตีไว้ด้วย “อำนาจกรรม”
เรามา...ก็มาเปลี่ยนตะรางชีวิตเสีย โดยพยายามไขกุญแจเพื่อออกจากตะรางชีวิต แล้วก็ก้าวออกมา
อย่าพันธนาการตัวเองไว้นานเลย...เพราะชีวิตเป็นทุกข์

การสร้างสมความดีนั้น ให้เข้าใจ...ทำดีนานๆ แล้วจึงได้ดี
บางครั้งพอเราทำปุ๊บอยากได้ปั๊บ หรือทำปุ๊บมองผลปั๊บว่า...ทำไมไม่ได้ดี
สิ่งเหล่านี้แหละจะเป็นตัวบั่นทอนกำลังใจของเราให้หมดไป
เพราะไม่มีใครที่ทำอะไรครั้งเดียวสำเร็จ จำคำนี้ไว้!!

พระพุทธเจ้า พระองค์ท่านสร้างบารมีธรรม อสงไขยแสนมหากัป ทรงทำอยู่อย่างนี้ด้วยการสละ
คือ ทานบารมี ศีลบารมี เนกขัมมบารมี จนกระทั่งปัญญาบารมี แล้วพระองค์ก็ทรงทำบารมีจนถึง30 ทัศ
คือ ปรมัตถประโยชน์อันสูงสุด จนกระทั่งบารมีสมบูรณ์แล้ว ท่านจึงได้ตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ
เป็นองค์พระศาสดาจารย์แห่งโลก

พระองค์ทรงประกอบด้วยพระมหากรุณาธิคุณ พระเมตตาคุณ พระบริสุทธิคุณ
เผยแผ่พระสัทธรรมคำสอนออกมาถึง 84000 พระธรรมขันธ์
จำแนกเป็นหมวดหมู่เพื่อให้เหล่าสัตว์คือเราท่านทั้งหลายได้เรียนรู้ดูตาม เพื่อทำให้ได้

สิ่งเหล่านี้ไม่มากเกินความสามารถลูกหญิงลูกชายของพ่อหรอก ต้องบอกว่าไม่มีอะไรที่ลูกทำไม่ได้
จริงเสียอย่างเดียว สำเร็จทุกอย่าง เพราะพ่อตั้งใจว่า จะอยู่รอรับพานของทุกๆคนให้หมด
เมื่อตั้งใจจริงเสียอย่างเดียว...ก็สำเร็จไปทุกอย่าง

เพราะไม่มีอะไรเกินอำนาจจิตได้
เมื่อจิตมีอำนาจแล้วก็ไม่ตกอยู่ภายใต้อิทธิพลของสิ่งที่แวดล้อมหรือฟุ้งซ่านไป
แต่จะทำหน้าที่ของตนเองด้วยความศรัทธา ว่า เมื่อประกาศจะทำแล้วก็ต้องทำให้ได้
แล้วสิ่งที่ประกาศหรือตั้งใจนั้นก็เป็นคุณงามความดี
จึงต้องยิ่งมีใจ...จงรักต่อคุณงามความดี

อย่าลืมนะลูก "จริงเสียอย่างเดียวสำเร็จทุกอย่าง"
ไม่มีใครทำอะไรไม่ได้ แต่ที่ยังได้ไม่เห็นผล ก็คือ ยังทำได้นิดเดียว  
สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ



-- 
ถวิล  พัวภูมิเจริญ
thavil@gmail.com

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น